“Kolay” NerdenGeliyo?
“Kolay” kelimesine “kolay” deyip geçmek, işin kolayına kaçmak olur. Zira ilk bakışta bir bütün gibi algıladığımız bu Türkçe kelime, iki parçadan oluşuyor:
İlk parça “kol“, bildiğiniz gibi omuzdan başlayıp elimizin parmak uçlarına kadar uzanan uzvumuz. Eskiden “el” anlamında da kullanılan “kol” kelimesine eklenen ikinci parça, “-ay” ekiyle türetilen “kolay“, “kolun yakınında, zahmetsizce erişilebilecek bir yerde” anlamına geliyor. Yakınımızdaki nesnelerden bahsederken “kolayda” dememiz bundanmış meğer!
“Etrafında, yakınında” anlamını veren “-ay / -ey” ekini taşıyan ve Anadolu ağızlarından gelen bir diğer kelimemiz de “güney“: “gün“ün yani güneş ışığının eriştiği yerleri anlatıyor. Dağın güneş almayan kısmına da “kuz” dendiğini söyleyip, gerisini size bırakıyoruz!
“Kolay“a dönecek olursak, kelimenin “iyileşmek, düzelmek” anlamındaki “ong-ongay“dan türediğini savunanlar da olmuş ama bizce bu ihtimal biraz “zor“; “-ay” eki açıklaması daha bir kolayımıza geldi. 💪🏼😉
* Türkçe “uzamak” fiiliyle alakalı gibi duran “uzuv” kelimesi aslında bambaşka bir yerden, Arapça’dan geliyor ve “organ, eklem” anlamına geliyor ve özellikle “kol, bacak” anlamında kullanılıyor.