“Revaç” NerdenGeliyo?
“Revaç” kelimesi bu aralar pek “trendy” değil ama bir zamanlar çok revaçtaydı.
Biraz tuhaf bir kelime “revaç“; Doğu‘dan mı Batı‘dan mı, ilk bakışta rengini pek belli etmiyor. Başındaki “re” Latince bir ön ek mi? Yoksa sonundaki “-aç“, miraç, izdivaç kelimelerindeki gibi Arapça kökenli bir yapıya mı işaret?
“Revaçta olmak” kalıbı nedense aksini düşündürse de, doğru cevap B şıkkı. Arapça‘dan ithal ettiğimiz ve aslen “dolaşımda, geçerli olma” anlamına gelen “revaç” kelimesinin kaynağı Farsça’daki “reva“.* O da “giden, yakışan, uygun” demek.
Yani “bu yaptığın bana reva mı?” diye sitem ettiğimizde, aslında “bu yaptığın bana gider mi?” diyormuşuz meğer.
- Ek (23/08/2016): Açıklamada Nişanyan Sözlük’ün revaç tanımı esas alınmış, “reva” bağlantısı bu kaynak üzerinden kurulmuştur. Ekşi Sözlük kullanıcısı okurumuz Banasorsevgilikari, Serdar Mutçalı’nın Arapça-Türkçe sözlüğü ve El-Mu’cemu’l-Vasit’i kaynak göstererek, kelimenin kökünün r-v-c olduğunu belirtiyor ve başka dillerden Arapça’ya kelimelerin pekala geçebileceğini, fakat başka dilden bir kelimenin sonuna bir harf (c) ekleyerek Arapça üç harfli fiil kökü oluşturmanın mümkün olmayacağını söylüyor. Kendisine katkısından dolayı teşekkür ediyoruz.