“Tevekkeli” NerdenGeliyo?
“Tevekkeli değil” kalıbını bildiniz mi? Dil üstünde bir takla atıp öyle çıkan bu nostaljik lafı “boşuna değil“, “sebepsiz değil” anlamında kullanırız. İyi, güzel de, nedir bu “tevekkeli“? “Tevekke” diye bir yer mi var? Oranın yerlileri, boş insanlar mı?
Aslında ortada bir “-li” eki yok. “Tevekkeli“, Arapça‘da “güvenme, inanma” anlamındaki “tevekkül“den geliyor. Güvenip, görev verdiğimiz “vekil“, onun ortaya koyduğu “vekalet“, “tevekkül” kelimesiyle kardeş sayılır.
Fakat “tevekkül“deki güven kavramı, kardeşlerininkinden biraz farklı: Takdir-i ilahiye, kaderine razı olan, hatta işleri Allah’a havale eden; anlayacağınız pek sorgulamayan bir güven “tevekkül“deki.
Bizim “tevekkeli” de, Osmanlıca‘da “tevekküllü, tevekküle bağlı olarak” anlamına gelen “tevekkülī” zarfının, dilimizde yıllarca takla ata ata geldiği hal.
Haliyle “tevekkeli değil” dediğimizde bir bakıma “bu körü körüne, sorgulamadan söylenmiş bir laf değildir” demiş oluyoruz. Örnek cümle içinde kullanacak olursak: ,'”Tevekkeli” kelimesi “tevekkül”den geliyormuş. Tevekkeli değil, hangi sözlüğe baksak öyle yazıyor.‘
* Görsel: “Hatası için yakaran Piyer”, Giovanni Francesco Barbieri
** Üşenmeyip bize ta Tevekke’den yazan sevgili okurumuz Ceren Yağcı’ya teşekkürlerimizle. 😊