İnsan vücudunda yanılmanın, üşümenin ya da darbenin rengi olabilir mesela.

Fakat tarihte mor daha ziyade asaletin, ruhban sınıfının, sihir ve gizemin, sonraları bir de erotizmin rengi olmuş.

Tarihi Türk filmlerinde Bizanslılar kıytırık mor kostümler giyerler ya… Bütçe dar da olsa canlandırma doğru. Zira Bizans ve Kutsal Roma İmparatorluklarında mor, hükümdarların rengiymiş. Bunun sebeplerinden biri eski çağlarda mor boyanın üretiminin bayağı zahmetli olmasıymış.

MÖ. 16. yüzyılda ilk kez Fenikeliler’in bulduğu tahmin edilen “tyrian moru” ya da “sur moru“, Akdeniz’de çıkan bir deniz kabuklusunun toplanıp kurutulması sayesinde elde ediliyordu. Düşünsenize tek bir İmparator pelerini için kim bilir nasıl bir kabuklu katliamı yapılıyordu…

Fakat “mor” kelimesinin kendisi bir hayvandan değil, meyveden geliyor: Yunanca’da “karadut” ya da “böğürtlen” anlamına gelen “móron” kelimesinden. Fakat bu “móron” zeka geriliğiyle alakalı “moron” ile alakasız.