İçinde Latince‘de “özgür” anlamına gelen “liber” kelimesi bulunan “liberal” 14. yüzyıl Avrupasında  “özgür“, “cömert” gibi anlamları karşılarken 15. yüzyılda “abartılı“, “ölçüsüz” anlamında kullanılmış.

Aydınlanma Çağı‘na gelindiğinde kelime “ön yargısız“, “hoşgörülü” insanları anlatır olmuş.

“Liberalizm” akımının temelini oluşturan politik “liberal“lik ise bireyin kişisel hak ve özgürlüklerini önceliklendiren; ticaret ve siyasette devlet kontrolünden yana olmayan düşünceyi yansıtıyor. Bu liberal akımın Öz Türkçe karşılığı ise “güç” anlamındaki “erk“ten gelen “erkincilik“.

Ha bir de “liberal“den bozma “liboş” var; bu aşağılayıcı tabir de sonradan “liberal” olan solcuları anlatmak ya da doğrudan liberalliği küçümsemek için kullanılıyor.